مقر دوربین مدار بسته OMA مهمترین ساختمان در سال 2012 بود

در ادامه مجموعه معماری قرن بیست و یکم: 25 سال، 25 ساختمان، نگاهی به مقر دوربین مدار بسته OMA در پکن می اندازیم، نمادی نمادین از رونق ساخت و ساز چین.

آسمان خراش OMA یکی از اولین موج های ساختمان های برجسته بود که توسط معماران برجسته اروپایی طراحی شد، زیرا چین حضور خود را به عنوان یک قدرت اقتصادی و ساختمانی اعلام کرد.

این آسمان خراش بسیار متمایز که توسط مردم محلی "شلوار بزرگ" لقب گرفته و منتقدان آن را "بزرگترین اثر معماری ساخته شده در این قرن" توصیف کرده اند، به عنوان نمادی از پکن توجه جهانی را به خود جلب کرده است.

ساختمان فولادی و شیشه ای که مقر و تأسیسات تولید تلویزیون مرکزی دولتی چین را در خود جای داده است، شکلی غیرعادی، آزمایشی و زاویه دار دارد.

اگرچه به طور رسمی در سال 2012 افتتاح شد، اما ساختار و نماهای آن قبل از بازی های المپیک تابستانی در سال 2008 تکمیل شده بود، زمانی که توجه جهان به پایتخت چین معطوف شد.

او نسلی از ساختمان های چشمگیر و اغلب غیرمعمول را رهبری کرد که ظهور چین را به عنوان یک قدرت جهانی و شهرت این کشور را به عنوان بستری برای پرورش استودیوهای معماری بین المللی تعریف کردند.

این ساختمان متشکل از دو برج کج که در طبقات فوقانی توسط یک پل کنسولی به طول 75 متر به هم متصل شده اند، به دور از مدل آسمان خراش معمولی، جاذبه را به چالش می کشد.

دفتر مرکزی دوربین مداربسته توسط بنیانگذار OMA، Rem Koolhaas و معمار آلمانی Ole Scheeren، که در آن زمان مدیر دفتر استودیو در پکن بود، به همراه شریک David Gianotten و مدیر پروژه Dongmei Yao، طراحی شد.

این آسمان خراش زمانی که طراحی آن برای اولین بار در سال 2003 رونمایی شد با انتقاداتی مواجه شد، پل قطره ای که توسط Arup طراحی شده بود، نگرانی هایی را در این شهر زلزله خیز ایجاد کرد.

برخی دیگر از معمار خارجی که این ساختمان معتبر را طراحی کرده انتقاد کردند. وو لیانگ یانگ، استاد معماری در دانشگاه تسینگ هوا، که رهبری یک تیم تحقیقاتی را بر روی ساختمان های المپیک تابستانی 2008 پکن بر عهده داشت، خاطرنشان کرد: «وقتی معماران خارجی به چین می آیند و مانند اساتید معماری عمل می کنند، این نتیجه مستقیم غم انگیز است. این واقعیت است که چینی ها دوست دارند خارجی ها را خدایان خارجی بنامند.

کولهاس تاکید کرد که شکل به هم پیوسته این ساختمان از سنت های فرهنگی جمعی چین الهام گرفته شده است، با هدف تقویت حس اجتماع در ساختمان به جای جدا کردن مردم به دو آسمان خراش مجزا.

آتش سوزی در سال 2009 در ساختمان مجاور باعث شد که ساختمان دوربین مدار بسته نیاز به بازسازی داشته باشد، اما زمانی که در نهایت در سال 2012 افتتاح شد، با تحسین منتقدان روبرو شد.

این یکی از فریبنده ترین و قدرتمندترین آثاری است که تا به حال با نگاه به معماری دیده ام نیکولای اوروسوف در نیویورک تایمز

نیکلای اوروسوف، منتقد معماری، آن را در نیویورک تایمز به عنوان "بزرگترین اثر معماری ساخته شده در این قرن" تحسین کرد.

روزوف گفت: «در لحظات عظیم و خصمانه، و در لحظاتی به طرز عجیبی دور، تقریباً در حال بازنشستگی، یکی از اغواکننده ترین و قدرتمندترین آثاری است که تا به حال با نگاهی به معماری دیده ام.

وی ادامه داد: آقای کولهاس بیانیه ای شیوا و شیوا در مورد مسابقه سر در گم چین برای آینده و به طور کلی زندگی در جهان توسعه یافته در آغاز قرن بیست و یکم ایجاد کرده است. این کتاب به همان اندازه که آثار بزرگ مدرنیست های اولیه را تجسم می دهد، زمان ما را تجسم می دهد.»

با این حال، شکل غیرمعمول این آسمان خراش مورد تجلیل همه قرار نگرفت. در سال 2014، شی جین پینگ، رئیس جمهور چین، پس از رونق املاک و مستغلات چین که منجر به ایجاد تعدادی ساختمان پرآذین شد، اعلام کرد که نمی خواهد "معماری عجیب دیگری" در این کشور وجود داشته باشد.

آسمان خراش کولهاس در یک سخنرانی دو ساعته در یک سمپوزیوم ادبی، همراه با یک جفت پل بر روی رودخانه های یانگ تسه و جیالینگ در چونگ کینگ که به اندام تناسلی زنانه تشبیه شده است، مورد حمله جین پینگ قرار گرفت.

شکایات او همچنین پس از تکمیل یک آسمان خراش غول پیکر به شکل دونات و مجتمع سنگریزه ای شکل وانجینگ سوهو زاها حدید بود.

کولهاس به نظرات جین پینگ پاسخ داد و از طرح خود دفاع کرد.

کولهاس در آن زمان به Dezeen گفت: «من هیچ مشکلی در گفتن، نشان دادن یا اثبات اینکه دوربین مدار بسته یک ساختمان بسیار خطرناک است ندارم.

وی افزود: (دوربین مداربسته) ساختمانی است که راه های جدیدی برای تجسم، ویرایش و تحقق سازه ای ارائه می دهد که قبلاً هرگز در چین وجود نداشته است و من مطمئن هستم که فرهنگ چینی و معماری چینی از آن بهره خواهند برد. این موقعیت و موقعیت چین را روشن می کند.»

بعید به نظر می رسد که آسمان خراشی شبیه به شکل غیرعادی مقر دوربین مدار بسته دوباره در چین ساخته شود.

در فوریه 2016، کمی بیش از یک سال پس از اینکه جین پینگ دفتر مرکزی دوربین مداربسته را منصوب کرد، چین با صدور دستورالعمل های جدید برنامه ریزی به روند معماری غیرمعمول پایان داد.

شورای دولتی این کشور سندی را صادر کرد که بناهای «بنای یادبود و گروتسک» را ممنوع می کند، که در آن آمده است که تمام ساختمان های جدید باید «مناسب، اقتصادی، سبز و چشم نواز باشند».

طرح کولهاس برای مقر دوربین مداربسته در جلد اول کتاب «محتوا» منتشر شده در سال 2003 به نمایش درآمد.

کولهاس در فصلی با عنوان «آسمان خراش را بکش» نارضایتی خود را از آسمان خراش های آن زمان که به گفته خودش مبتذل شده اند، ابراز کرد.

کولهاس در این فصل نوشت: «آسمان خراش به نسبت معکوس موفقیتش کمتر جالب شد. "تصفیه نشده است، خراب است."

فکر نمی کردم زندگی خلاقانه زیادی در آسمان خراش ها باقی بماندرم کولهاس

به گفته این معمار، طراحی او برای مقر دوربین مدار بسته به دنبال ارائه جایگزینی برای کهن الگوی سنتی و بازتعریف آسمان خراش بود.

از قضا، پس از ادعای اینکه می خواهد "آسمان خراش را بکشد"، مقر دوربین مداربسته کولهاس در سال 2013 با شکست دادن شارد در لندن توسط رنزو پیانو، جایزه بهترین آسمان خراش جهان را از آن خود کرد.

کولهاس این تناقض را هنگام پذیرش جایزه ارائه شده توسط شورای ساختمان های بلند و زیستگاه شهری (CTBUH) تایید کرد.

کولهاس در ارائه ای درباره این پروژه به CTBUH گفت: «وقتی آخرین کتابم، محتوا، را در سال 2003 منتشر کردم، یکی از فصل ها «آسمان خراش را بکش» نام داشت تاکسونومی استفاده و اعمال شده بود.»

او ادامه داد: "فکر نمی کردم زندگی خلاقانه زیادی در آسمان خراش ها باقی بماند." بنابراین من سعی کردم علیه آسمان خراش به شکل غیر الهام بخش آن مبارزه کنم.

این واقعیت که من اکنون در این موقعیت بر روی این سکو ایستاده ام به این معنی است که اعلان جنگ من مورد توجه قرار نگرفت و کمپین من کاملاً ناموفق بود.»

اگرچه ساختمان به ناچار توسط آسمان خراش های بیشتری احاطه شد، اما دفتر مرکزی دوربین های مداربسته به دلیل شکل چشمگیر و رد استانداردها هنوز هم تا به امروز نیازمند توجه است.

این ساختمان چه مورد علاقه و چه منفور باشد، به عنوان یادآوری بصری از رونق ساختمان چین و افزایش آن به سلطه اقتصادی جهانی در ربع قرن گذشته عمل می کند.

درست متوجه شدیم؟ آیا دفتر مرکزی دوربین مداربسته توسط OMA مهمترین ساختمان تکمیل شده در سال 2012 بود؟ در نظرات به ما اطلاع دهید. پس از رونمایی از تمامی 25 ساختمان، نظرسنجی را برای تعیین مهمترین ساختمان قرن بیست و یکم تا کنون انجام خواهیم داد.

این مقاله بخشی از مجموعه معماری Dezeen\'s Architecture in the 21st Century: 25 Years, 25 Buildings است که به مهم ترین معماری قرن بیست و یکم تاکنون می پردازد. برای این سریال تاثیرگذارترین ها را انتخاب کردیم ساختمانی از هر سال از بیست و پنج سال اول قرن.

تصویر توسط جک بدفورد و عکاسی توسط فیلیپ روو.

معماری قرن 21: 25 سال 25 ساختمان

2000: تیت مدرن اثر هرتزوگ و دی مورون
2001: مدرسه ابتدایی گاندو اثر دیبیدو فرانسیس کر
2002: پرش اسکی برگیزل توسط زاها حدید
2003: تالار کنسرت والت دیزنی اثر فرانک گری
2004: کوئینتا مونروی عنصری
2005: خانه موریاما توسط ریو نیشیزاوا طراحی شده است
2006: فرودگاه باراخاس مادرید از طریق RSHP و Estudio Lamela
2007: خانه اپرای اسلو توسط Snøhetta طراحی شده است
2008: موزه هنرهای اسلامی اثر I.M. Pei
2009: Murray Grove توسط معماران Waugh Thistleton طراحی شده است
2010: برج خلیفه از SOM
2011: یادبود ملی 11 سپتامبر معماران هندل
2012: دفتر مرکزی دوربین مدار بسته توسط OMA

این لیست با پیشرفت سریال به روز می شود.