هتلداران ژاپنی در مورد بازسازی خانه Duane در لس آنجلس توسط OWIU گزارش می دهند

تأثیرات مدرن و سنتی ژاپنی اواسط قرن در داخل این خانه در لس آنجلس، که مدیران استودیوی طراحی OWIU خود را دوباره تصور کردند، ترکیب می‌شوند.

در نزدیکی مخزن سیلورلیک در ضلع شرقی شهر، این خانه در ابتدا در سال 1962 توسط معمار مشهور اواسط قرن کارل ماستون ساخته شد و بعداً توسط معمار سوئیسی پیر دو مورون مالکیت و طراحی مجدد شد.

این ملک توسط پسر دی مورون به مدیران OWIU جوئل وانگ و آماندا گوناوان فروخته شد و این دو شروع به بازسازی ساختمان کردند و عناصری را مطابق با سلیقه خود طراحی کردند.

در بیانیه استودیو آمده است: «برای وونگ و گوناوان، این یک فرصت نمادین برای گسترش میراث خانه بود.

این زوج عناصر ساختاری مانند کف های آجری در طبقه همکف را حفظ کردند و طرح اولیه را نسبتاً بدون تغییر باقی گذاشتند.

با این حال، آنها فضاها را با عناصر طراحی ژاپنی – مشابه آنچه که معمولاً در مسافرخانه ها یا مسافرخانه های سنتی ژاپنی یافت می شود – القا کرده اند تا حس آرامش را در شهر ایجاد کنند.

گوناوان گفت: “یک خانه نباید شما را خیلی هیجان زده کند.” “این باید مکانی برای مراقبه باشد. شما به خانه می آیید تا دوباره شارژ و تعادل داشته باشید.”

به عنوان مثال، صفحه نمایش های شوجی کشویی از کف تا سقف در هر دو طبقه نصب شد تا گزینه هایی برای تقسیم فضاها و ایجاد حریم خصوصی فراهم شود.

فضای نشیمن پر نور دارای سقفی دو ارتفاع است و با ترکیبی از قطعات معاصر و اواسط قرن از جمله صندلی لوکوربوزیه LC4 مبله شده است.

نیم طبقه بالای ناهارخوری فضای صمیمی تری ایجاد می کند که توسط لامپ های آکاری بالای میز چوبی گرم می شود.

OWIU یک سکوی صنوبر داگلاس خشک شده در کوره را در پایه پله‌ها اضافه کرد تا «به مهمانان یادآوری کند که در حال «بالا رفتن» به فضایی صمیمی‌تر هستند» و همچنین یک کنسول سفارشی متناسب با منحنی فرود نصب کرد.

اتاق‌های طبقه بالا به همان اندازه روشن و باز هستند، با دیوارهای سفید، مبلمان چوبی و کف و پارچه‌های کتانی سبک که همگی برای خواص تسکین‌دهنده‌شان استفاده می‌شوند.

به گفته OWIU، علیرغم اینکه خانه در وسط Silverlake قرار دارد، اطراف آن را فضای سبز احاطه کرده است و احساس می کند نسبتاً خلوت است.

اتصال به فضای باز با پنجره های بزرگ رو به شاخ و برگ های سرسبز تقویت می شود و نماهای چوبی فرسوده را می شکند.

گوناوان گفت: «من هرگز نفهمیدم چرا باید شهر را ترک کنیم یا به دورتر برویم تا احساس کنیم در طبیعت هستیم. “من عاشق این هستم که بتوانیم خانه ای بسازیم که حس خلوت و آرامش را به زندگی روزمره من بیاورد.”

او وانگ همچنین یک فضای داخلی با پوشش شیشه ای ساخت که دارای یک مرکز سلامتی با سونا و وان سرد برای تجدید قوا و مراقبه است.

این اولین بار نیست که OWIU به مسافرخانه های سنتی ژاپنی برای ارجاع به پروژه های خود در لس آنجلس مراجعه می کند.

این استودیو قبلاً رویکرد مشابهی را هنگام بازسازی یک خانه دیگر در اواسط قرن و همچنین یک آپارتمان در یک کارخانه قدیمی بیسکویت در پیش گرفت – در هر دو مورد عناصر طراحی ژاپنی را به فضاها اضافه کردند.

عکاسی از جاستین چانگ.