ژان نوول ساختمان پاریس را برای بنیاد کارتیه بازسازی می کند

Fondation des Arts Contemporaires Cartier که چهلمین سالگرد خود را جشن می گیرد، آماده می شود تا از سایت شیشه ای خود در امتداد Rue Raspail به ساختمانی تاریخی در میدان رویال در قلب پاریس حرکت کند. ژان نوول بار دیگر سرپرستی کار بازسازی را بر عهده خواهد داشت.

بنیاد کارتیه که در سال 1984 توسط آلن دومینیک پرن تأسیس شد، اولین بنیاد فرانسوی برای هنر معاصر بود. این فضایی را برای هنرمندان تثبیت شده و نوظهور فراهم کرده است تا از طریق نمایشگاه ها و اقامتگاه ها در رشته های مختلف کاوش و همکاری کنند. اولین محل نمایشگاه او در Joy-en-Josas قرار داشت – یک طرح خلاقانه که معماری غیر مادی را تجسم می بخشد.

در سال 1994، بنیاد کارتیه از محل خود در Jouy-en-Josas به یک ساختمان شیشه ای و فولادی در Rue Raspail نقل مکان کرد. در طراحی، ژان نوول بر شفافیت و روان بودن تاکید کرد و دیوارهای سنتی را با فضاهای باز و سازگار جایگزین کرد. این فضا باعث ایجاد رابطه پویا بین هنر، معماری و شهر شد.

ساختمان Haussmannian رو به روی Place Royale در ابتدا در سال 1855 به عنوان Grand Hotel du Louvre ساخته شد. معماری هاوسمانی که بیشتر پاریس را مشخص می کند، با نمای سنگی، پنجره های دوتایی فرانسوی و دودکش هایی که اکنون مترادف با بافت شهری پاریس هستند مشخص می شود. بعدها در سال 1863 به فروشگاه های بزرگ لوور تبدیل شد و در سال 1978 به موزه آثار باستانی لوور تبدیل شد. در اواخر سال 2025، بنیاد کارتیه به فضا نقل مکان می کند و فصل بعدی خود را رقم می زند.

از طریق این پروژه ساخت و ساز، ژان نوول به دنبال دستیابی به نوسازی مستمر فضا، ایجاد فرصت هایی برای هنرمندان برای انجام پروژه ها و فرآیندهای خلاقانه جدید است که با تعهد بنیاد کارتیه به حمایت از خلاقیت سازگار است.

معمار ژان نوول می‌گوید: «بنیاد کارتیه احتمالاً مؤسسه‌ای است که بیشترین تمایز را در بین فضاهایش، متنوع‌ترین شکل‌های نمایش و دیدگاه‌ها ارائه می‌کند». “در اینجا، با تغییر سیستم عمل ارائه، می توان کاری را انجام داد که در هیچ جای دیگری نمی توان انجام داد.”

نمای ساختمان تاریخی دارای پنجره‌های بزرگ است، در حالی که فضای نمایشگاهی بزرگ دارای سقف‌های بلند و طاق‌های برازنده است. نور طبیعی از طریق پنجره ها و دهانه های قوس دار فیلتر می شود. ساختمان بازسازی شده بیش از 90000 فوت مربع (8500 متر مربع) را فراهم می کند که بخش بزرگی از آن به نمایشگاه ها اختصاص یافته است.

مداخلات معماری در بنای تاریخی، به‌ویژه مجموعه‌ای از سکوهای متحرک، فضای قابل استفاده نمایشگاه را افزایش می‌دهد و حرکت را در سرتاسر بنا افزایش می‌دهد. این “فضاهای عمودی چند لایه” به ارتفاع 11 متر می رسد.

نوول افزود: «این فضا شیوه متفاوتی برای کار دارد: روشی برای تجسم اینکه هنرمندان چگونه می‌توانند حداکثر بیان را داشته باشند.»