Daoust Lestage Lizotte Stecker “مجموعه ای از قطعات” را برای خط قطار تورنتو ایجاد می کند.
استودیوی معماری مونترال Daoust Lestage Lizotte Stecker یک سیستم طراحی مدولار برای طراحی جدید ایجاد کرد اگلینتون کراس تاون ایستگاه های راه آهن سبک در تورنتو
را Eglinton Crosstown LRT 19.5 کیلومتر از شرق به غرب از طریق تورنتو میگذرد و طبق گفته منابع محلی، در حالی که ساخت و ساز کامل شده است، این خط هنوز برای عموم باز نیست.
Daoust Lestage Lizotte Stecker (DLLS) این پروژه را رهبری کرد که در سال 2011 آغاز شد و شامل ساخت 15 ایستگاه زیرزمینی و 10 ایستگاه بالای زمینی و همچنین هویت گرافیکی آن است.
DLLS با IBI Architects، سرپرست فنی پروژه، و با استودیوهای معماری کانادایی Dialog و Norr برای ایجاد ایستگاههای جداگانه کار کرد.
این استودیو طرح «کیت قطعات» را برای اجرا در تمامی 25 ایستگاه قطار ایجاد کرد که شامل عناصر معماری مانند حجم جعبه شیشه ای، فضاهای زیرزمینی با ارتفاع دو برابر و روکش شفاف بود.
این عناصر را در سه نوع ایستگاه اصلی توزیع کرد: بال، گوشه و درون خط.
این تیم گفت: «رویکرد کیت قطعات برای اطمینان از طراحی یکنواخت از حجم شهر تا بدنه ایجاد شد. سه نوع ایستگاه مختلف – بال، گوشه و خطی – برای پاسخگویی به موقعیتیابی مبتکرانه هر سایت توسعه یافته است.
ورودی هر ایستگاه یک «جعبه شیشهای اصلی و خوشآمد» است، یا به صورت متمایل یا عمودی، که دارای صفحات شیشهای عمودی نازک، پانلهای بتنی پیشساخته و یک سایبان افقی است.
راشل استکر، شریک DLLS، گفت: “ساختمان هنری مات با پوششی از پانل های بتنی پیش ساخته درخشان احاطه شده است که با ساختمان های مدنی تورنتو منطبق است.”
پانل های بتنی پیش ساخته، با الهام از لایه های زمین شناسی خاک، خیابان را به صورت عمودی به سطح دهلیز متصل می کند.
این پانل های شیشه ای و بتنی با ریتم 1.5 متری توزیع می شوند که استودیو برای جایگزینی آسان در طول عمر خط و به دنبال پایداری ذکر می کند.
پانل های شفاف نیز نور را به فضاهای زیرزمینی وارد می کنند.
این تیم گفت: «هنگامی که مسافران در ایستگاه پیاده میشوند، دندههای مورب جعبه شیشهای حرکت آنها را منعکس میکند و نمایشهای پویایی از نور و سایه را در امتداد دیوار تزئینی ایجاد میکند.
ارتفاع دو برابری از لابی تا سکو، فضای باز را در هر ایستگاه ایجاد میکند و به مسافران این امکان را میدهد تا مسیر قطار را به وضوح درک کنند.»
در داخل، ایستگاه ها عمدتاً با رنگ سفید پوشیده شده اند و با آثار هنری عمومی و روش های رنگارنگ برای ایجاد یک “محیط موزه مانند” در هم آمیخته شده اند.
این تیم عمدتاً با رنگ نارنجی روشن کار میکردند، زیرا قرار است خط پس از باز شدن، نارنجی باشد.
Renée Daous، شریک DLLS، گفت: «به عنوان یک پروژه ساختمان شهری، ECLRT یک فرصت منحصر به فرد برای رسمی کردن یک امضای معماری، از مقیاس مدنی تا بهترین جزئیات، در عین احترام به مکان مبتکرانه محلههای متنوع و همیشه در حال تکامل تورنتو است.
پروژه های دیگر در تورنتو شامل اولین پروژه کانادایی معماران Rafael Viñoly و یک خانه زاویه دار با روکش الماس شکل است.
عکاسی توسط تام اوربان
اعتبار پروژه:
برتری طراحی رانندگی: برچسب داوست لستاگ لیزت
تیم طراحی: رنه داوست، راشل استکر، ناتالی ترودل، ماری خوزه گانیون، رئال لستاژ، اریک لیزوت، کارولین بولیو، لوسی بیبو، ماریا بنش، الکساندر بولیان، دومینیک مورین روبیتای، دیوید گیلبرت
شرکای سرمایه گذاری مشترک:تیم طراحی Crosslinx Transit Solutions:
سازندگان راه حل ترانزیت Crosslinx: این کنسرسیوم شامل ACS Dragados، Aecon، Ellis Don و SNC Lavalin است
رهبری فنی در سطح سیستم: معماران IBI
طراحی برای هر ایستگاه: استیکر تفریحی Daoust-Lestage (ایستگاه Fairbank)، معماران DIALOG و IBI (ایستگاه های Forest Hill، Chaplin و Avenue)،
معماران IBI (Mount Dennis، Keelesdale، Oakwood، Eglinton، Leaside، Laird، Science Center و ایستگاههای کندی و ایستگاههای درجه یک)، NORR (ایستگاههای Caledonia، Cedarville و Mount Pleasant)
مشتری پروژه: مترولینکس و زیرساخت در انتاریو